Το μάθημα στοχεύει στην μελέτη των ειδών αφήγησης και στην ανάλυση των αφηγηματικών πρακτικών, έτσι όπως αυτές συναντώνται σε παλαιά και νέα μέσα, μέσα από γραμμικές και μη γραμμικές εκφάνσεις. Μέσα από τις πολλαπλές προσεγγίσεις της θεωρίας, από το δομιστικό  μοντέλο του 1960 -1970 έως τις «αφηγηματικές σπουδές» του σήμερα (μεταδομιστικό μοντέλο) γίνονται κατανοητοί όροι όπως η οπτική γωνία, ο χρόνος και ρυθμός της αφήγησης, η πρωτοπρόσωπη και τριτοπρόσωπη αφήγηση ή το αφηγηματικό κενό. Το ταξίδι του ήρωα, η ανάπτυξη ενός πλούσιου αφηγηματικού κόσμου, η μετατροπή μιας ιδέας σε ιστορία και σενάριο αποτελούν στάδια μιας δημιουργικής και συχνά επίπονης διαδικασίας της οποίας κάνουμε το πρώτο σχεδίασμα  

Μετά το τέλος του μαθηματος ο/η φοιτητής/ήτρια θα είναι σε θέση να: 

• γνωρίζει την εργαλειοθήκη αφηγηματικών τεχνικών, και αναγνωρίζει τα συστατικά της αφήγησης

• μπορεί να κατανοήσει τις λειτουργίες της αφήγησης ως κύριους τρόπους νοηματοδότησης  της πραγματικότητας

• είναι σε θέση να συνθέσει μια περίληψη κειμένου κι ένα σύντομο σενάριο